,

صرفه جویی، استفاده مجدد و بازیافت/ اقتصاد مدور

by

اقتصاد مدور در مقابل اقتصاد خطی، به منظور بازیافت محصول و یا بخشی از آن و ورود مجدد آن به چرخه تولید است. بازیافت پدیده تازه و جدیدی نیست، هرچند اصطلاح لغوی آن به دهه ۱۹۲۰ بازمی گردد اما عمل بازیافت به قدمت تاریخ بشر است. همانطور که تنوع مواد در اقتصاد مدرن بیشتر شده کاربردهای مختلف آنها نیز توسعه یافته است. در اکثر کشورهای ثروتمند یک سوم شیشه و دو سوم کاغذ تولیدی از مواد بازیافتی تولید می شود. حدود نیمی از آلومینیومی که هر ساله در امریکای شمالی به فروش می رسد از ضایعات استخراج می گردد. ایالا متحده امریکا روزانه برابر با ۲۵ برج ایفل فولاد از قراضه های فولادی و سایر فلزات تولید می کند. مس های بازیافتی نیز دو پنجم تقاضای جهانی را تامین می کند. دلایل قطعی بسیاری برای اثبات امکان توسعه بازیافتی سایر مواد وجود دارد که وسایل الکتریکی و الکترونیکی مهمترین آنها هستند، فقط مواد پلاستیکی اند که فعلا بزرگترین مشکل بازیافت را دارند و تنها ده درصد کل آنها بازیافت می شود.

قیمت مواد بازیافتی دائما در مقایسه با قیمت مواد اصلی تولید شده (غیر بازیافتی) قرار دارند. هزینه مواد بازیافتی با توجه به هزینه های جمع آوری، توزیع و پردازش تعیین می شود و در صورت افت قیمت محصول اصلی، محصولات بازیافتی از دور خارج شده توان رقابت در بازار را نخواهند داشت به همین دلیل سرمایه گذاری بلند مدت در این صنعت صورت نمی گیرد و کارخانه های بازیافت عملا محدود و ناکافی مانده است، بخصوص اینکه رشد صنعتی عملا استفاده از مواد بازیافتی را هزینه بر تر کرده است.

سال گذشته محققان دانشگاه سازمان ملل در توکیو برآورد کردند که در ۴۵ میلیون تن یخچال، رادیو، گوشی های هوشمند و غیره که در سرتاسر دنیا دور ریخته می شود حدودا ۵۵ میلیارد دلار طلا، نقره و سایر فلزات ارزشمند از بین می رود. افزایش هزینه بازیافت از جمله موانع سرراه در استفاده از این وسایل است. مواد غذایی نیز صنعت بازیافت به کار آمده اند و از ضایعات غذایی در تولید گرما و انرژی استفاده می شود. اخیرا شرکت اکووتیو موفق به تولید چرم مصنوعی از ضایعات غذایی شده است.

در مورد پلاستیک مشکل این است که روزانه صدها پلیمر ارزان قیمت در صنایع نفتی تولید می شود و استخراج آنها از مواد بازیافتی هزینه بر بوده و در مقایسه با بازیافت شیشه، کاغذ و یا حتی فلز به صرفه نیست مگر اینکه تقاضای بالایی داشته باشد اما ممکن است ممنوعیت صادرات چین دیگر کشورها را مجبور به بازیافت مواد پلاستیکی کند این درحالیست که آلودگی های زیست محیطی مواد پلاستیکی نیز پیش تر ازین سیاستمداران را به فکر بازیافت مواد پلاستیکی به جای تولید بیشتر انداخته است، از طرفی کمپینگ های فراوانی در راستای مصرف کمتر پلاستیک در دنیا راه اندازی شده است که تولید این محصول را تحت الشعاع قرار می دهد.

منبع: اکونومیست

ترجمه از گروه ایفنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *